Bhagavatula Krishna Rao

Search This Blog

ఆగు కవీ!

January 24, 2024

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

https://fb.watch/pMFhzSlsPf/?mibextid=Nif5oz

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Comments

సుందర మ్మత్తయ్య

పెద్దవాడు పద్మనాభరావు ఒంగోలు కోర్టులోనే లాయరిప్పుడు. రెండోవాడు రమణమూర్తి ఐఎల్టిడిలో స్టెనోగా చేస్తూ అర్థాంతరంగా ఉద్యోగం వదిలేసి పొన్నూరులో ఎలక్ట్రానిక్ దుకాణం నడుపుకుంటున్నాడు. మూడోవాడు భానుమూర్తిది అచ్చంగా తల్లి పోలిక. రూపంలోనే కాదు.. మాటా మంచి తీరులో కూడా. ఒంగోలులో అప్పర్ ప్రైమరీ స్కూలు వరకు నా క్లాస్ మేట్ వాడు. లాయరుగారి ఆశ్రయం పోయిన తరువాత మా నాన్నగారి ప్రోద్బలం మీద సుందరమ్మత్తయ్య మా ఇంటికి ఎదురుగానే ఉంటూ కుట్టుపనిలో ట్రైనింగయింది. ఒక్క కుట్టు పనే కాకుండా అత్తయ్య విస్తళ్లు కుట్టడం, ఊరగాయ పచ్చళ్లు పెట్టడం.. అమ్మడం, పండగలు పబ్బాలు వచ్చినప్పుడు ముందుగానే తినుబండారాలు అవీ తయారుచేసి చవుక ధరకు దుకాణాలకు ఇవ్వడంలాంటి రకరకాల పనులు క్షణం తీరికలేకుండా చేస్తూనే ఉండేది. డబ్బు ఖర్చు విషయంలో ఎంత లోతుగా ఆలోచించేదో ఇప్పుడు తలుచుకుంటే అబ్బురం కలక్కమానదు. నాలుగోవాడు జగన్మోహన్ కు ఓ సారి కడుపులో పురుగు చేరి ఎంత తిన్నా అరక్క చివరికి జీవశ్ఛవంలా తయారయాడు. మా నాన్నతో సహా ఎవరు ఎంత మందలించినా గవర్నమెంటు ఆసుపత్రికి తప్పించి ఒక్క సారైనా ప్రయివేట్ డాక్టర్ చూపించిన పాపానపోయింది కాదు. చివరికి ఆమె చేసిన...

నిత్యానపాయని

నిత్యానపాయని ************** ముంబయి మహానగరం! లోకల్ లో ఆ జంటని అనుకోకుండా చూసాడు తను. వాళ్ళిద్దరూ భార్యాభర్తలు అనుకోలేదు ముందు. అతను విడిగా పక్కనే నిలబడితే పక్కన సీటులో కూర్చొని స్వెట్టర్ అల్లుతూ కనపడుతుంది ఆమె. ఇద్దరూ మాట్లాడుకోవడం కూడా ఎప్పుడూ చూడలేదు. వాళ్లని అనుకోకుండా గమనించటం అలవాటు గా మారింది. ఏ రోజైనా వాళ్లు కనపడకపోతే అన్ని బోగీలు వెతికి మరీ వాళ్లున్న అదే బోగీలో ప్రయాణం చెయ్యడం కూడా ఒక వ్యసనమైంది. ఒక్క రోజు కూడా వాళ్లని పలకరించలేదు.ఆర్నెల్లుగా ఇదే నాదినచర్య. ఒకరోజు ఇద్దరూ కనపడలేదు. పరిపరివిధాలుగా ఆలోచిస్తూ గడిపాను. వారం రోజులు వాళ్లిద్దరూ కనపడక నాకు పిచ్చెత్తినట్టయింది. అవాళ కూడా అన్యమనస్కంగా ప్లాట్ఫాం మీదకొచ్చాను. జనాలు ఎప్పటిలాగే ఉరుకులు పరుకులు పెడుతున్నారు. లోకల్ క్రిక్కిరిసి ఉంది. నాకళ్లు మెరిసాయి. ఒక బోగీలో నిలబడి కనపడ్డాడు అతను.నేను చకచక అటునడిచి అదే బోగి ఎక్కాను. చిరునవ్వుతో అతడిని చూసి,చుట్టూ పరికించాను. ఆమె కనపడలేదు. "మీ మిసెస్ రాలేదా?" అడిగాను. నా వేపు దీనంగా చూసాడతను. "ఆవిడ మరి నాతో రాదు" అన్నాడు గద్గద స్వరంతో. తర్వాత మాటల ద్వారా తెలిసినదే మంటే కాన...

అడ్డం తిరిగిన కథ

శుక్రవారం--పోస్ట్ కార్డ్ పోస్ట్ అడ్డం తిరిగిన కథ @@@@@@@@ నాకు తెలిసినాయన ఇంద్రలోక్ హాస్పిటల్ లో చేరారని చూడ్డానికి విజిటింగ్ అవర్స్ లో వెళ్లేను. కార్పొరేట్ హాస్పిటల్ నీటుగా ధగధగ మెరిసిపోతోంది నాకేం కొరత అన్నట్టు. ఆయనేవార్డులో వున్నారో రిసెప్షన్ లో కనుక్కుని అటెండర్నడిగి లిప్టులో రెండో అంతస్తు చేరాను దేవకన్యల వంటి నర్సులు యూనిఫాం లో మిసమిస లాడుతూ తిరుగుతున్నారు.పెద్ద డాక్టర్లు కూడా కుబేరపుత్రుల్లా హడావుడి గా ,కాస్త గంభీరంగా అక్కడ క్కడా కనపడుతునారు. కుర్ర డాక్టర్లు తెల్లకోట్లేసుకుని కొత్తగా చలామణిలో కొచ్చిన రెండువేల రూపాయల నోట్లలా ఫెళఫెళ్లాడుతూ తిరిగేస్తునారు. డబ్బున్న మారాజుల్లాటి పేషెంట్ లు ..కళతప్పిన లక్ష్మీపుత్రుల్లా బెడ్ లపై నీరసంగా పడుకున్నారు. మందులు,పూలు,పళ్ల వాసనలు కలగలిసిన గమ్మత్తు పరిమళాలు వెదజల్లుతున్న వాతావరణం నిజంగానే యింద్రలోకాన్ని తలపింపజేస్తోంది.. వాకబు చేస్తూ ఆయన పడుక్కున్న బెడ్ చేరాను. అప్పటికే వాళ్లవాళ్లు,బంధువులు, స్నేహితులు చుట్టూ వున్నారు. నిలబడ్డానికి కూడా జాగా లేదు. ఓ సారి చెయ్యూపి,హాజరు వేయించుకుని,చుట్టూ కలయజూసాను. అన్ని బెడ్ల దగ్గరా యీగల్లా జనం. అయితే చి...

Powered by Blogger

ఆగు కవీ!

Comments

Post a Comment