భయం

భయం

******

ఎక్కడో

కొండల శిఖరాల్లో

 పుట్టి-

లోయల్లో ప్రవహిస్తూ,

అడవులను తడుపుతూ,

ఉల్లాసంగా,ఉద్వేగంగా

పరుగులిడుతూ వచ్చిన

తరంగిణి ,

ఎదురుగా కనిపిస్తున్న

అనంత జలరాశిని చూసి ఉద్విగ్నతకు లోనైంది.

తడబడుతూ అగింది.

ఏదో తెలియని భయం..

చెప్పలేని సంకోచం...

తనిప్పుడు ఈ అనంత జలరాశిలో ఏకమవుతే

ఏదీ తన అస్తిత్వం?

తనని గుర్తించేవారెవరు?

అయినా తన ప్రయాణం ఆగదు.

ముందుకు కదలక తప్పదు..

వెనుతిరిగే ప్రశ్నే లేదు!

కాబట్టి-

తను ముందుకు సాగడమే కర్తవ్యం.

తన కలయికతో అంబుధిని బలోపేతం చేయడమే తన లక్ష్యం.

విశాల జలరాశిలో తన అస్తిత్వాన్ని లయం చేయటమే తన జన్మ సార్ధకం.

'నదీనాం సాగరో గతి' అన్నారిందుకే.

(ఖలీల్ జిబ్రాన్ కవితకు స్వేచ్ఛా రూపం.)